Πρώτα, γιατί έρχεται στον άνθρωπο εύκολο να γλιστρά, και δύσκολο ν’ αναρριχιέται στον ίλιγγο αυτής της πέτρας. Και ύστερα, γιατί χαμένη η κορυφή αυτή στην συναστεριά των αστραπών και των καταιγίδων, φαίνεται σα να μην υπάρχει, και σα να μην την πάτησαν άνθρωποι ποτέ.
Εάν είναι, υπερβαίνοντας ο άνθρωπος στο μέλλον τη σύγχρονη κρίση του, να ξαναφτάσει ψηλά, αναγκαία θα ανεβεί και θα σταθεί – με μια πείρα διαφορετική μόνο – στην ίδια κορυφή.
Λέγοντας ο Νίτσε τον περασμένο αιώνα ότι το μέλλον της ανθρωπότητας εξαρτάται από το να μην πεθάνει το τραγικό αίσθημα, εννοούσε αυτό ακριβώς.
Γιατί όλα όσα έδωκε ο προσωκρατικός αιώνας ημπορούν να συμφορηθούν στην εκβολή ενός πράγματος: του τραγικού αισθήματος.
Από την εποχή του προσωκρατικού έλληνα η φιλοσοφία, με όλη τη χορεία των πνευματικών επιστημών, δεν έχει προχωρήσει στη διατύπωση νέων λόγων. Στην πραγματικότητα αρκέστηκε να αναμασά τις αλήθειες εκείνες, που μοιάζουν με κομμάτια φλόγες αποσπασμένα από τα έμπυρα μετέωρα του θεού:
Κομμάτια πέτρες τα λόγια των Θεών
Κομμάτια πέτρες τ’ αποσπάσματα του Ηράκλειτου.
Και το χειρότερο είναι που επικάλυψε και παραποίησε μέσα στη λήθη της ανίας και της στείρας επανάληψης εκείνους τους αρχαϊκούς λόγους.
Αρκεί να αναλογιστεί κανείς πόσο και πώς, σ’ένα ύφος περίτεχνης και απολεσμένης μέσα στην ομίχλη των λεπτομερειών δημοσιογραφίας, ο πολύς στις ημέρες μας Καρλ Πόππερ παραποιεί, διαστρέφει, και σκυλεύει τον Ηράκλειτο.
Δαναος: Ο Δασκαλος εχει δωσει πολλους Χρησμους ειπε πολλες αληθειες...
ειχε διαβασει πολυ τον Νιτσε...ο οποιος ηταν λατρης της Φιλοσοφιας...
της κλασικης Ελλαδας...τελος παντων...ας παμε στο θεμα...στην οικονομικη κριση...
που την εφτιαξαν οι τυχοδιωκτες ..το 1999 ....ειχαν αρχισει...απο το 1993...
σημερα ..οι ιδιοι τυχοδιωκτες με οποιον τροπο μπορουν ..προσπαθουν...
να εκμεταλευθουν την κριση...με πλανη και παραπληροφορηση...
«Δεν θεωρώ την παραίτηση λύση. Είναι φυγομαχία», υποστήριξε ο δήμαρχος Αθηναίων, Γιώργος Καμίνης, κληθείς να σχολιάσει την κοινή επιστολή παραίτησης 25 δημάρχων της Κεντρικής Μακεδονίας.
Μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό Mega, ο κ. Καμίνης ανέφερε ωστόσο ότι καταλαβαίνεις τους δημάρχους αυτούς «γιατί βρίσκονται σε μια πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση».
Υπογράμμισε ακόμη ότι τοπική αυτοδιοίκηση είναι «με τη θηλιά στο λαιμό» και πρέπει να αντιδράσει.
Σύμφωνα με τον δήμαρχο Αθηναίων, η απάντηση στα προβλήματα είναι μια σοβαρή μεταρρυθμιστική πορεία. Δαναος: Και εγω συμφωνω με τον Δημαρχο Καμινη....ειναι φυγομαχια καποιων εθνικιστων Δημαρχων...θα τους ελεγα τυχοδιωκτες...που θελουν αναταραχη... η ασυδοσια δεν θα περασει...η Ελλαδα αλλαζει.... οσο για ενα θεμα στην Μυκονο...στον Δημο...μια τυραννια 30 ετων..... που εχουν τεθει σε αργια ...τρεις αιρετοι...και η διαφθορα μεγαλη... σε ολα τα επιπεδα...ρουσφετολογιες...λαικισμοι...παραπληροφορηση.. τυχοδιωκτες ..περιθωριακοι...να εχουν δημιουργησει μια πλασματικη εικονα ακυβερνησιας...και με το ζορι στεκει ...η Δημαρχια και το δημοτικο συμβουλιο να ειναι ομαδες απο τυχοδιωκτες και περιθωριακους... η μονη λυση ειναι...να παραιτηθουν...αμεσα και στο πρωτοδικειο... δεν υπαρχει αλλη λυση... και ενα αλλο η δημοτικη αστυνομια να παραδωσει αμεσως τα αυτοκινητα στην Αστυνομια Μυκονου...στην κυριολεξια ..οι δηθεν της δημοτικης αστυνομιας εχουν εξαφανιστει...αυτο το λενε ασυδοσια... νομιμοτητα και οχι ασυδοσια....
Ο Σολωμός δεν ακροάσθηκε τα παρελθόντα για να εθελοτυφλήσει στα μέλλοντα. Όσο η εννόηση των περασμένων ήταν βαθειά και αλάθευτη τόσο η θέαση των μελλούμενων σίγουρη και διεισδυτική. Η ακουστική του παρελθόντος σαν αίσιος χρησμός και η οπτική του μέλλοντος σαν απαίσιος οιωνός εσχημάτισαν στη διασταύρωση του παρόντος την αισθητική της συντριβής. Έτσι εξήλθε ο ποιητικός του λόγος βατταρικός και κομματώδης. Εν τούτοις η σκοτεινή γλώσσα της Πυθίας ήταν εκείνη που θεράπευε την απολλώνεια καθαρότητα. Στην οπτική του μέλλοντος εξάνοιξε το Σολωμό μια κοσμοθεωρία, για το σχημάτισμα της οποίας συνεργάστηκαν δύο μεγάλα γεγονότα του καιρού του, η ελληνική επανάσταση και ο ευρωπαϊκός ρομαντισμός. Η πράξη το ένα και η θεωρία το άλλο συντονισμένα στο επίπεδο μιάς ετερόκλητης σχέσης συνάρμοσαν την προοπτική ενός μέλλοντος ιδιαίτερα ευνοϊκού στην καλλιέργεια της μελαγχολίας του.
Ο Σολωμός στην ελληνική επανάσταση είδε πολλά. Ένα ακέραιο σύστημα από δυνάμεις, αιτίες και νόμους με χροιά εθνική, ηθική και θρησκευτική. Εν τούτοις αυτή η πολυσήμαντη εικόνα των νοημάτων δεν είναι στατική. Με τον καιρό παθαίνει μια ερμηνευτική μεταμόρφωση, που παρακολουθεί την πνευματική του εξέλιξη. Στον Ύμνο δίνεται η ιδέα του εθνικού πληρώματος, που υπαγορεύει ο νόμος της ιστορικής ανακύκλησης. Δίνεται η εικόνα της Δίκης, που αποκαθιστά τα ταραγμένα εθνικά νόμιμα ή κολάζει την υπερβολή των έργων του τυράννου. Την ύβρη, που η φυλή την γνώρισε επί αιώνες με τη μορφή μιάς ιδιάζουσας θηριωδίας, όπως ακριβώς την επερίγραψε και το απλοϊκό αισθητήριο του Μακρυγιάννη. Δίνεται το κράτος της θρησκευτικής ιδέας με τον ποταμό Αχελώο, που πνίγει σαν το θεό Σκάμανδρο και τον αλυσοδεμένο Ελλήσποντο και τη θάλασσα του Μωυσή τις ορδές της βλαστήμιας ή ανθίζει τους λόγγους μέσα στο καταχείμωνο. Δίνεται ακόμη το αναιμικό στίγμα της φυλής, η καταλυτική συνοχή της ακατάλυτης Διάσπασης, που από τους παλαιούς χρόνους αναιρεί την αίρεση της εθνικής βούλησης, με αλλαγμένη κάθε φορά τη μορφή του σταθερού προσώπου της: Σαν το μεταξύ του απολλώνειου και του διονυσιακού τρόπου, το μεταξύ του δωρικού και του ιωνικού ρυθμού, το μεταξύ στο πνεύμα της εικονομαχίας και της εικονολατρίας, το μεταξύ στο ρήμα του λογιωτατισμού και του δημοτικισμού. Ο Σολωμός τελειώνει τον Ύμνο με το ίδιο θέμα που ο Όμηρος άρχισε την Ιλιάδα. Η μήνις είναι η άλλη μεριά του ελληνικού ήλιου. Σ’ ένα πρώιμο ποίημα χωρίς καλά να το νοιώσει ταυτίζει την μήνιν με την ελληνική διάρκεια:
Κι όπου πλέον μοναχιασμένοι
είναι οι βράχοι σιγαλοί,
Μήνιν άειδε θέ ν’ακούσης
να σού ψάλλη μία φωνή.
Χωρίς καλά να το νοιώσει, γιατί ενώ σκόπιμα συλλογάται την Ελλάδα και τον Όμηρο σαν διάρκεια, τυχαία ονομάζει το μυστικό της διάρκειας οργή και διχόνοια.
Εν τούτοις με το Επίγραμμα των Ψαρών ο ποιητής εισέρχεται στην τελευταία φάση της ερμηνείας του νοήματος του ’21, όπου και θα μείνει μέχρι το τέλος. Αν κυττάξει κάποιος σήμερα το Σολωμό με στυλό μάτι, βλέπει απάνου σε άσπονδη γη το βήμα ενός άντρα:
Άντρας (κι η μοίρα ό,τι κι α θέλη ας γράφη),
Δαναος : Ειναι ενα αποσπασμα απο το εργο του Δασκαλου Δ.Λιαντινη
"Χάσμα Σεισμού - Ο φιλοσοφικός Σολωμός"
για τον Δασκαλο θα ηθελα να πω δυο λογια...ειναι ο μεγαλος φιλοσοφος του
περασμενουαιωνα...που παρολο το Κρατος τον εκανε Καθηγητη
Πανεπιστημιου...δεν τον αξιοποιησε οσο ζουσε ουτε και μετα...
Μέθυσοι, άσωτοι, τζογαδόροι, ληστές και διαρρήκτες, μοιχοί και μοιχαλίδες, ομοφυλόφιλοι και λάγνες γριές, δωροδόκοι και καταχραστές του δημόσιου χρήματος, δειλοί, λιποτάκτες και ριψάσπιδες... κάθε είδους περιθωριακοί και παραβάτες ξεδιπλώνονται μέσα από τους αριστοφανικούς στίχους, σέρνοντας έναν ατέλειωτο χορό παρεκκλίσεων και αποκαλύπτοντας την περιθωριακή όψη της αθηναϊκής κοινωνίας των κλασικών χρόνων. Ο ποιητής αποφασίζει να πολεμήσει αυτό τον κόσμο, τον οποίο θεωρεί υπεύθυνο για την παρακμή της πατρίδας του. Και διαλέγει το πιο αποτελεσματικό ίσως όπλο: τη γελοιοποίηση. Γι’ αυτό οι περιγραφές του μοιάζουν με γελοιογραφίες. Οι εικόνες του μεγεθύνουν τα ελαττώματα και παραμορφώνουν με κωμικό τρόπο πρόσωπα και καταστάσεις, ταυτόχρονα όμως ενεργοποιούν τις συχνά παροπλισμένες διαδικασίες του κοινωνικού ελέγχου, που είναι και η επιδίωξη του ποιητή. Δαναος : Κινημα κερια και λιβανια.... Περιθωριακοι και παραβατες ..αυτοι ειναι οι παρακρατρικοι... και οι τυχοδιωκτες της υποκρισιας ...ολα αυτα τα παραπανω... ειναι λιγοι ...αλλα οργανωμενοι αδιστακτοι...ο υποκοσμος της Ελλαδας... η γελοιοποιηση που κανουν σε διαφορα ατομα...ειναι οτι χειροτερο..και δυσκολα μπορει καποιος να την αντιμετωπισει... το να παει κανεις στον νομο...θα το αρνηθουν...δυσκολα θα βρεις μαρτυρες ..το καλυτερο ειναι να τους αγνοεις ...ετσι τους θετεις στο περιθωριο εκει που ανηκουν... καμια φορα ..οι περιθωριακοι..και οι τυχοδιωκτες το πανε και ποιο ακρα η περιπτωση της δολοφονιας του Σωκρατη Γκολια...ειναι ενα σημειο...αναφορας ....τον κατηγορησαν...οτι ηταν ρουφιανος... οι περιθωριακοι... οι περιθωριακοι...το παρακρατος που ειναι και υπευθυνοι της παρακμης της Ελλαδας ...το παρακανουν με την πλανη της παραπληροφορησης... δημιουργουν...ομαδες παραπλανητικες..οπως οι εθελοντες...που κανουν εξαγορα ψηφων...τους αγανακτισμενους... μεχρι ενος σημειου τα καταφεραν και υπηρξε αλλοιωση εκλογικου αποτελεσματος...ακραιες ομαδες στην Βουλη...οτι χειροτερο.. παρολο το χρημα που εριξαν...απετυχαν...τιποτα δεν καταφεραν... απλως καθυστερουν την αλλαγη ...που εχει αρχισει... απο το παρακρατος ..στο Κρατος του Νομου... το ποταμι δεν γυριζει πισω... οι περιθωριακοι τυχοδιωκτες ...θα την πληρωσουν ασχημα πολυ γρηγορα εχουν δειξει ποιοι ειναι...ηδη εχουν δεσμευτει πολλοι λογαριασμοι... ετσι σταματησαν...οι διαμαρτυριες στην Αθηνα και το κεντρο Αθηνων ανασανε...αλλα πολλοι αρκετοι περιθωριακοι εχουν παει επαρχια... στα νησια κυριως ...δεν νομιζω οτι μπορει να κανουν τιποτα... διοτι θα φανουν...ουτε στα νησια τους θελουν ... διοτι οι νησιωτες ζουν κυριως απο τον τουρισμο... οποτε οι περιθωριακοι ..δεν εχουν καμια συμπαθεια στον κοσμο... αυτο ελειπε τωρα ..να χασουν τους τουριστες... ειναι σιγουρο οτι η ασυδοσια ...παιρνει τελος...ομαλα... ουτε η Ελλαδα ειναι σε αναταραχη...και αναρχια... ουτε κανεις θελει...χουντα τυραννιες...και δεσποτισμους.. η κριση ηταν αναμενομενη...η αληθεια ..ειναι οτι το Κρατος αργησε.. να εφαρμοσει μετρα...ηταν βλεπεις το παρακρατος.. πρεπει ...να γινουν και αλλα... δεν λεω μετρα...αλλαγες ...βασικες... διαχωρισμο Κρατους Εκκλησιας ...νομιμοτητα στα λιβανια οπως στην Ολλανδια... η κριση θα περασει..ολοι-ες πρεπει να υποστηριξουν το Κρατος και οχι το παρακρατος... το κοινωνοκο Κρατος ..πρεπει να υπαρχει... αυτο πρεπει να γινει...αμεσα... και οχι οι εθελοντες της πλανης και υποκρισιας να κανουν οτι θελουν.. να αρχισει η ενημερωση του κοσμου απο το Κρατος της Ελληνικης Δημοκρατιας.... ας δουν ολοι-ες τι εγινε την εποχη του Καποδιστρια... αυτα πληρωνει η Ελλαδα... η Ελληνικη Κυβερνηση...πρεπει και θα πετυχει... δεν υπαρχει αλλη επιλογη... εφαρμογη Των Νομων και του Συνταγματος... ...και μηδενικη ανοχη στα ακρα του φασισμου...
